jueves, 30 de abril de 2020

Enamorado (confinados 3)

El castillo de Arjonilla con el torreón de Macías, antes de su reconstrucción
Fuente: blog Historia de Arjonilla
Prisionero, anterior entrada del blog

Cativo de miña tristura,
ya todos prenden espanto
y preguntan qué ventura
foi que me tormenta tanto.
Mais non sei no mundo amigo
que mais de meu quebranto
diga de esto que vos digo:

Quen ben see nunca debía
al pensar que faz’ folía.

Cuidé sobir en alteza
por cobrar mayor estado,
y caí en tal pobresa
que moiro desamparado
con pesar y con deseio,
¿qué vos direi, malfadado?
Lo que yo he ben obeio.

Cando o loco quer mais alto
sobir prende mayor salto.

Pero que probé sandece
porque me deba pesar,
miña locura así crece
que moiro por en tornar;
pero máis non averéi
si no ver y deseiar,
y por én así diréi:

Quen en cárcel sol’ biver
en cárcel deseia morer.

Miña ventura en demanda
me puso atán dubdada,
que mi corazón me manda
que seia sempre negada,
por máis no saberan
de miña coita lazdrada
y por én así dirán:

Can rabioso y cosa brava
de su señor sé que trava.

Macías el Enamorado, «Cantiga de Macías para su amiga»,
Antología del Cancionero de Baena, 89 (ed. Jesús L. Serrano Reyes, Baena, 2000)

No hay comentarios:

Publicar un comentario